بازسازی بازی shadow of the colossus یا خلق یک شاهکار؟

شاهکار یا بازسازی (re-master) بازی shadow of the colossus پس از 13 سال؟ در این مقاله به نقد و بررسی بازی shadow of the colossus این اثر هنری بدون تاریخ مصرف، خواهم پرداخت. تا شما عزیزان را با جنبه های کمتر دیده شده ی این بازی، بیشتر آشنا کنم. به راستی نقد بازی های جاودان، بسی سخت و دشوار است.

سال 2005 را به خوبی یاد دارم. چراکه از پیش تر، بازی ساز ژاپنی، فامیتو اواِدا اخباری را پیرامون ساخت بازی عجیبی منتشر کرده بود. درست است. بازیی که فقط می بایست در آن غول هایی بزرگ را بکشید. ایده ایی عجیب، از بازی سازی عجیب تر. هیچکس نمی دانست، درون مغز فامیتو اواِدا Fumito Ueda (عکس سمت چپ) در آن روزگار چه می گذشه، تا از کوها و ساختمان ها بتواند الهام بگیرد و 16 غول -colossus- را طراحی کند.

بازی shadow of the colossus در سال 2005 برای محبوب ترین کنسول خانگی تاریخ، یعنی ps2 عرضه شد. این بازی آنقدر جایزه برد که به احتمال زیاد فامیتو در آن زمان، قفسه بزرگ تری برای نگهداری آنها تهیه کرده است. بازی عجیبی بود. 2 مرتبه آن را به اتمام رساندم. 13 سال گذشته و شرکت بلو پوینت bluepoint games بازی shadow of the colossus را از درون گنجه سونی بیرون کشیده تا آن را دوباره از نو بسازد. در یک کلام:

تفاوت نسخه ps2 با ps4، مانند تفاوت سبک امپرسیونیسم با رئالیسم در نقاشی است.

گیم پلی بازی shadow of the colossus

وقتی یک غول را می کشید، ناخودآگاه دسته را بر روی زمین یا مبل قرار می دهید. به دستان خیس خود نگاه می کنید. کاملا عرق کرده اند. این کار را غول های فامیتو اواِدا با شما نکرده اند. در واقع موسیقی بازی است که با شما این کار را کرده. شاید به عقیده شما، موسیقی در گیم پلی نقشی نداشته باشد. عقیده من هم در این حوزه، همانند شما است. اما در بازی shadow of the colossus موسیقی، گریبان گیم پلی را هیچ گاه رها نمی کند و تا انتها به تعاملات پیچیده می پردازد.

شما یک هدف دارید. کشتن غول ها. ساده ترین توصیف از گیم پلی بازی shadow of the colossus همین جمله است. نه سیاه لشکر وجود دارد تا xp یا coin بگیرید، نه راه های فرعی و نه خیلی از چیز های دیگر. شما برای مبارزات خود یک شمشیر، کمان و یک اسب در اختیار دارید. در نقطه مقابل هم 16 غول که به ترتیب و یک به یک می بایست آنها را از سر راه بردارید. برای کشتن غول ها، جدا از یافتن نقاط فیروزه ای رنگ و راه مناسب برای بالا رفتن (که همگی از زیر مجموعه های گیم پلی بازی shadow of the colossus هستند)، به انرژی نیز نیاز دارید. انرژی در دایره ای صورتی رنگ برای شما به نمایش در می آید. پس، لحظات رها سازی پشم های غول ها و استراحت بسیار مهم است. که این متغیرها، به نوعی شاکله ی سختی گیم پلی را تشکیل می دهند.

نقشه بازی، جهان باز است. اما شما در آن هیچ کاری نمی توانید انجام دهید. مگر یافتن غول یا colossi که، نوبت کشتن آن فرا رسیده باشد. شمشیر جادویی شما، راهنمای یافتن غول های بازی است. اما چطور؟ با نور. نور به شما کمک می کند تا سیاهی و اهریمن را بیابید. در مسیر یافتن غول ها به معماهایی نیز بر می خورید که این نیز گیم پلی بازی را هرچه بیشتر کامل می کند.

داستان بازی shadow of the colossus

داستان، در صنعت بازی های ویدیویی همواره در خدمت گیم پلی بوده است. اما در بازی shadow of the colossus این گیم پلی است که برده داستان عجیب و نفس گیر می شود. در داستان، تنها دو شخصیت وجود دارد. یک پسر عاشق و یک دختر بیجان (البته تعدادی سوارکار در طول بازی وجود دارند که به هیچ وجه شخصیت پردازی نمی شوند).

نکته عجیب دیگری که داستان بازی shadow of the colossus را از دیگر بازی های ویدیویی متمایز می کند، بازی محور بودن آن است. این بدان معنا است که داستان بازی، قابلیت تبدیل شدن به فیلم یا کتاب را ندارد. این موضوع باعث می شود، داستان بازی به طرز اعجاب آوری، خالص و کاملا بازی بنیان باشد.

تراژدی بازی از همان ابتدای بازی، غم و احساس را به قلب بازیکن، می نشاند. پسری عاشق وقتی عشقش می میرد، شمشیر ممنوعه را بر می دارد و به سرزمین colossi ها پا می گذارد. شمشیری که با نور، تاریکی را به شما نشان می دهد (در بحث نماد شناسی، این بازی بسیار غنی است که در فرصت این مقاله نمی گنجد).

برخی از شما داستان بازی را می دانید. به همین دلیل، من از نوشتن جزئیات پرهیز می کنم تا آن دسته از عزیزانی که بازی را به اتمام نرسانده اند، بتوانند با کنجکاوی آن را به پایان برسانند.

در بازی shadow of the colossus وقتی غولی به دست شما از پای در می آید، نیرویی سیاه و اهریمنی از آن خارج و به درون شما منتقل می شود. شخصیت شما به تدریج شاخ هایی بر روی سر خود می بیند. با کشتن هر غول، دست بیجان دختر، تکان هایی می خورد. در واقع شما با قربانی کردن خود، سعی در نجات کسی دارید که بیشتر از خود، دوستش می دارید. داستان این تراژدی همانند زندگی روزمره نوشته شده است. شما در روابط خود اگر کسی را دوست داشته باشید و لحظه ای او را ناراحت ببینید، چه می کنید؟ مطمئنا زمان و احساسات بسیاری نثار او خواهید کرد. تا معشوقه شما به آرامش و سرشاری برسد. اما آیا دقت کرده اید پس از آن چه اتفاقی در درون شما رخ می دهد؟ شما احساس نوعی تنهایی و خلا خواهید کرد. این همان عمیق ترین لایه ی داستانی بازی shadow of the colossus است که در هیچ مقاله دیگری تا به حال به آن اشاره نشده. پس آیا حق دارم که گیم پلی بازی را تابعی از داستان آن عنوان کنم؟

موسیقی بازی shadow of the colossus

موسیقی بازی نقش بسزایی در روایت بازی ایفا می کند. در جای مناسب آرام و در جایی دیگر نفسگیر و نهایتا در مواقع درستی از بازی، احساسات شما را بر می انگیزد. سازنده این موسیقی انعطاف پذیر و زیبا، کو اوتانی Kow Otani (عکس سمت چپ) می باشد. وی در کارنامه خود بیش از 44 انیمیشن، 13 فیلم سینمایی و 8 بازی ویدیویی از جمله diablo 3 دارد. فراموش نکنید، بازی های بزرگ همانند فیلم های سِتُرگ، نیاز به موسیقی عمیق و معناگرا دارند. بازی های داستانی، به موسیقی های روایت گونه نیاز دارند، نه تِم محور. بازی shadow of the colossus در این زمینه، بی شک یک استثنا است. برای شنیدن این آهنگ زیبا می توانید بر روی این لینک کلیک نمایید.

نسخه ps4 بازی shadow of the colossus

بازی در دو بسته استاندارد و ویژه عرضه شده است. در نسخه اسپشیال نقشه بازی، استیکرهای غول ها، جعبه فلزی، دو تِم منوی ps4، مجسمه colossus و محتوای دیجیتال مانند لباس برای Agro –اسب دوست داشتنی- قرار داده شده است.

نکته بعدی اختلاف در کنسول های ps4 است. اگر شما از دارندگان ps4pro هستید، می توانید بازی را 4k HDR -اما با فریم ریت کنترل شده- بازی کنید. یا 2k -ولی با فریم ریت بسیار نرم و روان- از بازی لذت ببرید. قابلیت های ذکر شده در ps4 معمولی، قابل تغییر نمی باشند. گرافیک بازی از لحاظ فنی در کنسول ps4، نوعی دوباره سازی به حساب می آید. اما متاسفانه مشکلات دوربین –همانند دیگر بازی های فامیتو اواِدا- برطرف نشده. اما اینها چیزی از لذت بازی نمی کاهد.

حرف آخر: حتما shadow of the colossus را بازی کنید.